نامه ای به خودم
قوی باش هرچند تنهای تنهای بودی
خدا هست در ذره ذره هستی.
احساس تنهایی تو از بی خداییه. سست شدن و بریدن اینچنینی از بی ایمانیه.
قوی باش
حالا وقت جا زدن نیست. حالا تو یه مادری با یه دنیا مسئولیت.
اگه جایی بهت بی توجهی شد، اگه فکر کردی به خودت، بچت یا رابطتون بی محبتی یا بی احترامی شده بزرگوارانه بگذر.
حالا وقت بزرگ شدنه زهرا جان.
بزرگ شو
و از کوچک بینی ها بگذر
افکار و احساسات آدمهایی رو که فقط خودشونو میبینن و فقط خودشونو قبول دارن بگذار برای خودشون
خودت باش
...
هر قدر تلاش کنی بعضی چیزها قابل تغییر نیستن
بگذر
دل بکن
قوی باش
...
گریه نکن. دنیا میگذره. چه فرقی میکنه غرق در لذت و محبت باشی یا ...
چه فرقی میکنه اگه نزدیکترین کست دورترین باشه یا...
اینجا فقط یک چشم برهم زدنه
بزرگ شو زهرا... بزرگ شو... دنیا میگذره و تو میمونی و اونی که لحظاتتو با نبودن در کنارش به اسراف گذروندی
غرق بازی های آدم های کوچیک و کوچیک بین میشی و بعد چشم باز میکنی و ... آه! حسرت!
بزرگ شو زهرا
قوی باش....