گره آسمانی

سه شنبه

17 تیر 93

10 رمضان 1435. وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها

دیشب که برای مراسم رفته بودیم مسجد سخنرانی و روضه حضرت خدیجه سلام الله علیها برگزار شد. دخترک نازنین من به طرز خوشایندی تمام مراسم رو با آرامش روبروی من بودی و آروم بازی میکردی یا خوراکی میخوردی. در دل خدا رو شاکر بودم که حضورم رو به هم نزدی و خانمانه در مراسم بزرگ بانوی اسلام شرکت کردی.

روضه ها یادآور شروع ماجرای کفن های آسمانی بود.

وقتی جبرئیل علیه السلام نازل شد . این بانو همه ثروتش رو برای فرستاده خدا و در راه خدا خرج کرده پس خداوند در این لحظه سرنوشت ساز خودش برای او کفن فرستاده.

همین لحظه بوده؟ همین زمان؟ همین مکان؟

یا رسول الله _صلی الله علیه و آله_!

کفنها یکی برای بزرگ بانوی اسلام، یکی برای وجود گرانقدر خودت، دیگری برای امیرالمونین علیه السلام، دیگری برای دختر نازنینت، و فرزندش امام حسن مجتبی علیهما السلام...

و دیگر؟

تمام!

تمام؟!!

پس اباعبدالله الحسین –علیه السلام-؟!

اشک و خون لباس فرزند سروَر و امیر مومنان عالم خواهد شد...

پس ماجرای کفن از اینجا آغاز شده؟

و در همین لحظه، همین زمان و همین مکان

رحلت بانوی شما به سرزمین کربلا گره خورده...

گره ای آسمانی