ولادت بانوی عالم
ولادت بانوی عالم چهارشنبه
11 اردیبهشت 1392
20 جمادی الثانی 1434
ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
نور علی نور یهدی الله لنوره من یشاء
برگزیده بانوان عالم، بانو حضرت زهرا سلام الله علیها در این روز عزیز پا بر عرصه خلقت نهادند تا جهان را با انوار متعالی خود و نسیمی از بهشت در شگفتی فروبرند.
کیست زهرا آنکه ختم انبیا را کوثر است
چیست کوثر هدیه حق هستی پیغمبر است
لیلة القدر خدا روح دو پهلوی رسول
جان قرآن قلب دین رکن وجود حیدر است
مادر سادات، ناموس خدا، کفو علی
بانوی هر دو سرا خاتون روز محشر است
نام او کوثر بدان معنی که او دخت رسول
مدح او امّ ابیها کو نبی را مادر است
هیچ کس جز او نپرورده به دامن دو امام
دامن او مشرقِ دو مهرٍ گردون پرور است
گر چه نامی نامیش در پنج تن آمد علم
در میان چارده معصوم زهرا محور است
با وجود مریم و حوّا، خدیجه، آسیه
از همه زنهای جنّت فاطمه بالاتر است
دختری پروده چون زینب که در صبر و رضا
صابران را پیشتاز و سالکان را رهبر است
کیست زهرا لیلة القدری که قبر مخفیش
کعبۀ کعبه، صفای مروه، روحِ مشعر است
ماه رخسارش علی را وجه ربّ العالمین
مصحف رویش محمّد (ص) را کتاب دیگر است
هر که راه او نپوید تا ابد گمراهیش
هر که خاک او نشد در حشر خاکش بر سر است
کیست زهرا کفو بی کفو امیرالمؤمنین
آنکه او را اوّلین مرد دو عالم همسر است
کیست زهرا آنکه قبر مخفیش در قلب ماست
کیست زهرا آنکه مهرش جانِ جان در پیکر است
کیست زهرا آنکه در عالم در مزارش گم شده
در درون تربتش پنهان جهاد اکبر است
سینه و دست و جبینش بوسه گاه مصطفی
حجره اش معراج بابا بیت، بیت داور است
روی مستورش سماوات العلی را آفتاب
قبر پنهانش به کلّ خلق سایه گستر است
نسل او روییده همچون گل در اقطاع زمین
دامنش چون آسمان هر لاله اش یک اختر است
بی سبب نبود اگر امّ ابیها خوانیش
مکتب ختم رسل پاینده از این دختر است
یا محمّد (ص) احترامش کن، در آغوشش بگیر
کوثر است این، کوثر است این، کوثر است این، کوثر است
ملک داور مرتفع، بیتی که زهرا بانویش
قلب احمد ژرف دریایی که اینش گوهر است
قبلۀ جان نبی باب الولای فاطمه است
امروز من و بابا برای تو دختر گلم هدیه یه لباس خریدیم، البته بودجه زیادی نداشتیم و یه لباس زیر دکمه دار تو خونه ای خریدیم. من هم هیچ هدیه، شیرینی یا گلی از بابا جون شما دریافت نکردم. اما امسال اولین ساله که من مادر شدم و این روز برام بزرگ و باشکوهه. از خدای متعال به خاطر هدیه ای که امسال به ما داده به خاطر وجود نازنین تو که سالم به دنیا اومدی ممنونم و خوشحال. آخه میدونی وقتی تو دوران بارداری به ما گفتن که ممکنه شما مشکل ژنتیک داشته باشی و تست آمنیوسنتز ازم گرفتن ما نیت کردیم هر شب 2 رکعت نماز هدیه به بانو میکردیم و سالم و صالح بودن شما را از بانو میخواستیم. و بانو ... بانو تو رو و سلامتیتو به ما هدیه داد عزیزکم.
امشب هم با سربند یازهرا تو هیئت برات بستم و بهترینها رو از بهترین بانو برات خواستم.
مادر شدن و مادری کردن سرشار از عشقه عاشقی کردن واقعیه. اما به طور اتفاقی یه متن قشنگ یه جایی خوندم. نگاه متفاوتش برام جالبه.
مادر بودن همه اش مجنون بودن نیست ! اتفاقا بیشتر معشوق بودن است !
این رو مادری می فهمه که نوزاد کوچولوی چند ماهه اش با همه نا آگاهی شیرخوارگی در کنار حتی بوی پیراهن مادرش ، پیراهنی که گوشه گهواره اش گذاشته اند به خواب می ره !
معشوق بودن یعنی وقتی که یه بچه هشتاد سانتی خودشو می چسبونه به زانوهات و سرشو می گیره به سمت بالا و دستهاشو باز می کنه که یعنی بغلم کن !
معشوق بودن یعنی زمانی که می خوابی بین جوجه هات و سر اینکه سرت نکنه یه ذره بیشتر به سمت یکی شون متمایل شده باشه جنگ به پا می شه !
معشوق بودن یعنی اینکه اصرار پشت اصرار سر اینکه باید اول منو خواب کنی بعدا داداشم رو! یعنی اینکه داد بزنن سرت که دوسم داشته باش! من دوست ندارم پسر خوبی باشم اما تو دوسم داشته باش !
معشوق بودن یعنی نشسته باشی توی خونه و صدای اس ام اس موبایلت بیاد که مامان ساعت ده هم امتحان دیگری دارم . دعا یادت نره !یعنی اینکه فقط دعای تو می تونه نمره امتحان منو بیست کنه !
مادر داشتن یعنی اوج خوشبختی ! حتی اگر مادرت توی دنیا هم نباشه اونقدر می تونی بهش اعتمادداشته باشی که بدونی از آسمون هفتم هم هواتو داره !
اما مادر بودن یعنی همه همه همه خوشبختی ! یعنی همه چیز تمام ! همه چیز کامل !یعنی پایان همه همه همه غم های دنیا با دیدن یک لبخند !
